Eerste kennismaking met Laos

Hoelaat precies de Slowboat vanaf Huay Xay richting de eerste tussenstop, Pak Beng, vertrekt weet niemand.

We zitten inmiddels op dag vier in Laos en hebben net twee fantastische dagen gehad tijdens de Gibbon Experience! Zoals we in het vorige blogbericht al hadden geschreven stond deze al enige tijd op het todo-lijstje voor Laos. We hadden echter niet verwacht dat deze activiteit zo snel volgeboekt zou zijn, waardoor we 2 dagen later dan onze oorspronkelijke planning hieraan konden deelnemen. Wat we in die twee dagen gedaan hebben? Gerelaxt in een resort in Chiang Khong.

Zaterdagmiddag vertrekken we na een ochtendduik in het zwembad richting de grens tussen Thailand en Laos. Na de Thaise douane staat er een bus op ons te wachten die ons over de friendship-bridge naar de paspoortcontrole van Laos brengt. Als Nederlanders kunnen we gebruik maken van een VOA (Visum on Arrival), waarvoor we een stapeltje (naar onze mening onzinnige) formulieren moeten invullen inclusief pasfoto en uiteraard de financiële compensatie voor dit volledig handmatige proces voldoen (1550 Baht, ongeveer 40 euro per persoon).

Met de Laos versie van de Songthaew worden we naar Huay Xay gebracht en checken we in ons hostel in.  We lopen een stukje door het dorpje en komen al snel tot de conclusie dat hier alleen hostels, kleine restaurantjes en een paar kleine winkeltjes zijn. Zonder de trekpleisters ‘Gibbon Experience’ en de ‘Slowboat naar Luang Prabang’ zou dit plaatsje niet bestaan of er in elk geval heel anders uitzien.

Nadat we een hapje gegeten hebben checken we in bij de Gibbon Experience om de laatste dingetjes te regelen.  

De volgende dag is het dan zo ver! Om 8.15u meldden we ons weer bij de Gibbon Experience om onze backpacks te droppen en de laatste veiligheidsinstructies te ontvangen, waarna we na iets meer dan een uur rijden aan de zipline ervaring door de jungle begonnen.

Omdat we eerst wat hoogte moeten winnen voordat we de eerste zipline tegenkomen, hiken we 2,5 uur de jungle in. In totaal zouden we deze twee dagen 25 ziplines doen, waarvan de hoogste zich op ongeveer 200 meter bevond en de langste 570 meter.  

Met de groep (5 Nederlanders, 3 Britten en twee gidsen) sliepen we in de op-één-na hoogste boomhut ter wereld, op 45 meter boven de grond. Dag twee begonnen we met een koude douche met waanzinnig uitzicht en voor het ontbijt bezochten we via een aantal ziplines een klein lokaal dorpje in de jungle.

Hiervandaan worden alle benodigdheden voor Gibbon Experience georganiseerd, waaronder o.a. de maaltijden en het schone beddengoed. Er zijn veel mensen betrokken bij deze organisatie en we waren onder de indruk hoe ‘simpel’ deze mensen hier eigenlijk leven en zich zo kunnen inzetten voor ons als toeristen.  Ruben speelde fanatiek mee met een potje ‘Ka tor why’ (voetvolley met een bamboe bal) waarna we, met als tussenstop het ontbijt in de boomhut, de laatste 8 ziplines pakten.

Moe maar voldaan keerden we maandagmiddag terug in het hostel, klaar voor het volgende avontuur.

Het wegennet van Laos lijkt in de verre verste niet op datgeen wij als Europeanen gewend zijn (zelfs België is beter 😊). Om van Huay Xay naar Luang Prabang te gaan kun je wel een bus nemen, maar dan ben je ruim 11 uur van je stoel aan het stuiteren.  De gebruikelijke route is dan ook die van de slowboat, die er twee dagen over doet. ‘Slow’ is op meerdere manieren van toepassing op deze manier van reizen – niet alleen het tempo waarmee deze boot over de Meekong vaart.

Bij boeken werd ons verteld dat de boot ‘ergens tussen 9u en 11u’ vertrekt.  De reden hiervoor is het chaotische tafereel dat zich voordoet bij het boarden. We schatten in dat er ongeveer 150 man op deze boot past, waarvan 90% backpackers met bijbehorende bagage en 10% locals.

De backpacks worden redelijk soepeltjes weggesjouwd naar de ruimtes op de boot. De 10% locals nemen van alles mee: post, voedsel, grote dozen met levende kippen en er is zelfs een scooter en een wasmachine op het voordek gehesen.  De stoelen staan los in de boot, beetje kriskras door elkaar en stoelnummers zijn aangeven met losse papiertjes die op de zitting zijn gelegd.  Er zijn wat slimmeriken die zichzelf een betere plaats proberen toe te eigenen door de papiertjes te wisselen, maar daar hebben wij gelukkig geen last van.

Dit alles speelt zich af in een tijdsbestek van 1,5 uur waarna wij om 10.20u afvaren.

Rond 17.00 zijn we aangekomen bij de tussenstop, Pakbeng. In omgekeerde volgorde gingen de backpacks het ruim uit. Waar wij als Nederlanders dit wellicht iets anders hadden georganiseerd, werden de backpacks midden in de boot op 1 grote stapel gelegd wat een nogal chaotisch geheel opleverde.. Aangezien onze backpacks in het achterste ruim lagen en we voorin zaten, hebben we van dichtbij het schouwspel ervaren en geduldig gewacht tot we aan de beurt waren. Morgen gaat de slowboat verder naar Luang Prabang. Hoelaat hij vertrekt? Dat weet niemand 🙂