Thailand
-
Van Chiang Mai door naar Laos
We beginnen de dag met een duidelijk aanwezige oliegeur van de oude bus, die ons al schommelend over een weg met een groot aantal haarspeldbochten naar Chiang Khong brengt. De laatste bus waar we in zaten was de nachtbus die ons van Bangkok naar Chiang Mai bracht, waar we de afgelopen vier dagen verbleven.
De op één na grootste stad van Thailand was niet alleen een logische tussenstop voor onze reis richting Laos, maar ook bewust gekozen vanwege de Yi Peng en Loy Krathong festivallen die hier gevierd werden.
Yi Peng is het festival van licht, waarbij lampionnen worden opgelaten waarmee men de goden verzoekt het aankomende jaar te zegenen en er wordt gevraagd om good karma en geluk. Met Loy Krathong (betekent letterlijk: laten drijven) worden mandjes in allerlei vormen het water opgelaten om de watergod te vragen om vergeving voor het vervuilen van water en alle ‘bad karma’, nare gebeurtenissen, woede en ergernissen van zich af te zetten. De betekenis van beide festivals ligt dus dicht bij elkaar, maar voor ons sowieso bijzonder om eens van dichtbij mee te gaan maken.
De nachtbus dropt ons om 6.25u in de ochtend bij ons hotel, waarbij vanwege de grote drukte rondom de genoemde festivals een early-check-in helaas niet mogelijk is. We besluiten voor die ochtend de fietstocht bij Co van Kessel te boeken. Deze stond sowieso op de planning en is nu een prima manier om de tijd te doden.
Voor wie nu denkt, een fietstocht in het buitenland, lekker Nederlands?! Absolute aanrader voor de grotere steden, om naast de standaard toeristische plekjes ook dingen te zien die normaliter aan de toeristen voorbij gaan. Je vindt georganiseerde fietstochten dus in de meeste grote steden overal ter wereld en het laat je vaak echt kennis maken met de ‘ziel’ van de stad. Wij slaan zelden een fietstocht over 😊
Deze fietstocht leidde ons langs de lokale markt vol verse etenswaren en ingrediënten, door een deel van het oude centrum (als je op Google Maps kijkt is dit duidelijk herkenbaar als een vierkant) en wat plekjes waar de voorbereidingen voor Yi Peng en Loy Krathong getroffen werden. Onderweg wat typische Thaise hapjes gegeten, een zilveren tempel bezocht en zo waren er ineens drie uur voorbij. Na de check-in even twee uurtjes slaap gepakt, want de busreis had wel een soort ‘jetlag’ achter gelaten. Daarna op pad naar de Sunday Market, een gezellige grote en druk bezochte markt in het centrum.
De Wat Pha Lat Hike (Monks Trail) stond op de planning voor de volgende ochtend. Na een heerlijk ontbijt, 20 minuten scooteren en ruim een half uur hiken kwamen we aan bij de What Pha Lat tempel. Over deze tempel is eigenlijk vrij weinig bijzonders te melden (er is ook weinig historische informatie over te vinden, zelfs de Thai-en weten niet wanneer deze tempel gebouwd is), anders dan dat het een minder toeristisch sfeertje had als de gemiddelde tempel in Chiang Mai.
’s Avonds was het tijd voor Yi Peng en Loy Krathong! Wanneer je googelt naar Yi Peng en Chiang Mai kom je snel op het grootschalige georganiseerde festivalterrein, waarbij de mooiste Instagram-waardige foto’s voorbij komen zetten. De Thai-en hebben inmiddels door dat de meeste toeristen hier wel goed op gaan en dat is ook wel terug te zien aan de prijs voor het toegangskaartje. Wij hadden echter ons huiswerk al gedaan wisten dat op de Nawarat Bridge ten oosten van het centrum van Chiang Mai ook genoeg te beleven was!
Op tijd aangekomen bij de Nawarat Bridge lieten we een ‘Krathong’ de Ping-rivier op en verkenden we de omgeving bij de brug. Wat ons direct opviel was de grote hoeveelheid militairen en politieagenten en dachten direct aan wat de gids van de fietstocht verteld had: vanwege het dichtbij gelegen vliegveld is het oplaten van lampionnen in Chiang Mai niet toegestaan. Dit verklaarde ook meteen waarom we de verkoop van deze lampionnen uit vuilniszakken zagen plaatsvinden en ze dus niet open en bloot op de diverse kraampjes lagen.
Verboden of niet, er gingen honderden lampionnen de lucht in en het was erg leuk om van dichtbij mee te maken. Op de terugweg naar het hotel stuitten we nog op een groepje militairen die al een aardig stapeltje lampionnen hadden geconfisqueerd, maar gezien de locatie waar ze zich op hadden gesteld, vroegen wij ons af of ze zelf de handhaving eigenlijk wel serieus namen.
Onze derde dag in deze stad was een rustig dagje. Paar tempels bezocht, massage gedaan en uiteraard lekker gegeten. Voor de volgende dag een Songthaew geregeld die we deelden met 6 andere Nederlanders om naar de Sticky Waterfall te gaan in het Namtok Bua Tong National Park. Door de grote hoeveelheid mineralen in het water van deze waterval zijn de stenen ‘sticky’ en kun je er tegen op klimmen. Erg leuk en verfrissend om te doen!
Inmiddels zitten we dus in de bus richting Chiang Khong, een plaatsje dichtbij de grens met Laos. We beginnen het volgende land met de Gibbon Experience, een zip-line ervaring en overnachting in een boomhut in de jungle. Dat betekent dat ons avontuur in Thailand bijna tot een einde is gekomen! Op naar Laos! Vandaaruit reizen we steeds verder zuidelijk, waarvan we jullie uiteraard op de hoogte zullen houden!
Groetjes,
R&R
-
Bye bye Krabi
De vijf dagen Ao Nang/Krabi zitten er alweer op en we sluiten ons verblijf af met een ijskoffie aan het strand terwijl we zitten te wachten op onze mini-van transfer naar Krabi airport voor onze vlucht naar Bangkok. Vanuit Bangkok zullen we de volgende dag de VIP bus nemen richting Chiang Mai, dat al een tijdje op de kalender staat vanwege de Yi Peng- en Loy Krathong, feestdagen die toevallig deze keer in dezelfde periode plaatsvinden. Dit is trouwens ook de reden waarom we met de VIP bus gaan en niet met een directe vlucht of de nachttrein. Vliegen was 5x zo duur geworden en de nachttreinen waren al weken van tevoren helemaal volgeboekt. Geen probleem trouwens, want de VIP bus ziet er op de foto’s ontzettend comfortabel uit, de reisduur is korter dan met de trein en voor een Klooster natuurlijk van doorslaggevend belang: goedkoper! 🙂
Zoals diegene die ons op Instagram volgen waarschijnlijk al gezien hebben, hebben we ons in Ao Nang geen seconde verveeld. Na aankomst in ons fijne hotelletje (Wan Wan Place) hebben we lekker over de boulevard gewandeld, een Pad Thai to-go gescored en de korte Monkey Trail gelopen. Ons vooral niet heel erg druk gemaakt (waarom zouden we sowieso?), aangezien we voor de volgende dag gepland hadden om een pittige hike naar het Khao Ngon Nak Viewpoint te doen. Jaarlijks worden hier wedstrijden georganiseerd voor fanatieke, Thaise bergsprinters; die binnen een half uurtje de top bereiken. Een normaal mens doet hier (volgens de diverse reviews die wij gelezen hadden) ongeveer 1,5 uur over, aangezien het een behoorlijke steile klim is door via taptreden van boomwortels naar boven te klauteren.
Na 1 uur en 15 minuten, 3.7 kilometer hiken, stonden wij boven op de viewpoint en wauw!! wat een uitzicht. Hoewel geen kledingstuk meer droog was door de luchtvochtigheid en inspanning, we twee flesjes water per persoon leeggedronken hadden was het het helemaal waard! Oprecht de mooiste hike die we tot nu toe ooit samen gedaan hebben.
De afdaling ging een stukje gemakkelijker en na 50 minuten stonden we weer beneden om naar ons hotel terug te scooteren.
De rest van de middag hebben we een beetje rustig aan gedaan, want om 16.00u werden we opgehaald voor onze kookles! Bij Smart Cook Thai Cookery School werd ons alles geleerd om zelf Spring Rolls, Papaya Salade, Pad Thai, Kip Cashewnut, Massaman Curry en Mango sticky-rice te maken. Een enorm leuke ervaring waarbij we de recepten uiteraard thuis een keer in de praktijk gaan proberen te brengen. Laat ons weten als jullie interesse hebben in de recepten, we hebben een PDF!
Vanwege de inspanning van de hike hebben we de volgende dag een boottour naar de Hong Islands gedaan. Onderweg uiteraard even de standaard toeristische dingetjes afgevinkt als snorkelen, op het strand liggen en in een baai zwemmen, maar vooral gewoon even lekker ontspannen! ’s Avonds gezellig naar de Night Market van Ao Nang gelopen en onder het genot van een paar biertjes en live entertainment diverse kleine hapjes van de verschillende standjes gegeten.
Na een dagje ontspanning de wekker gezet om vóór de ergste warmte de 1260 treden van de trap bij Tiger Cave Tempel te beklimmen. Rian had deze trap in 2018 beklommen met haar zusje Tanja en Ruben was hier afgelopen februari nog geweest. Toch wilden we deze graag nog een keertje samen doen! Halverwege vroegen wij ons beide af waarom ook alweer, want we hadden toch nog wel een beetje verzuring van de eerdere hike in de benen zitten. Uiteraard hier niet aan toegegeven en eenmaal bovenaan gekomen was de beloning weer een prachtig uitzicht!
Na de afdaling beloonden we onszelf met een fruit smoothie die bij Ruben bijna uit z’n handen gestolen werd door een agressieve dikke aap. De aap had echter niet verwacht dat hij een waterfles naar z’n hoofd zou krijgen en gaf het toch maar op. Rian was te laat om hier beelden van te maken :-p
Bij terugkomst in Ao Nang kregen we een flinke bak water op ons hoofd en besloten we maar om een heerlijke massage te nemen. ’s Avonds nog een keertje bij de Night Market gezeten en zoals gezegd zitten we nu te wachten op onze transfer.
Op naar nieuwe avonturen in Chiang Mai! Na Chiang Mai houden we Thailand voor gezien we gaan eind november/begin december naar Laos. Dit hebben we vanmorgen onder het ontbijt uitgestippeld op een kladje 😉 We zijn benieuwd!
Groetjes,
R&R
-
Van Khao Sok naar Krabi
Voor ons begint inmiddels alweer de derde dag in Ao Nang (Krabi) dus hoogste tijd om nog even terug te blikken op ons bezoek aan Khao Sok. Khao Sok is een groot nationaal park in het zuiden van Thailand en wij hadden op diverse blogjes gelezen dat je dit niet mag overslaan als je in de buurt bent! Het is namelijk een van de oudste regenwouden ter wereld.
Nadat we ’s ochtends voor ons doen erg vroeg opgestaan waren (6.30u) in het hostel dat we vanwege het vroege tijdstip dichtbij de pier hadden geboekt, kwamen we na de reis met ferry en twee bussen rond half vier aan bij ons verblijf voor de drie nachten. Ons knusse hutje stond op één van de resorts in het kleine plaatsje bij het dorpje dat direct grenst aan de ingang van Khao Sok National Park.
Wij hadden gelezen dat één van de populairste tours een boottocht over het Cheow Lan Lake is, dus deze voor de volgende dag geboekt. Het Cheow Lan Lake is in 1987 ontstaan door de aanleg van de Rajjaprabha Dam voor het opwekken van elektriciteit, waterbeheersing en de visserij. Hiervoor is een gebied van ruim 187 vierkante kilometer onder water gezet, waardoor er een enorm mooi en indrukwekkend landschap is ontstaan.
Om half negen werden we opgehaald door de mini-van en reden we in 1,5 uur naar de haven waar we de longtail-boot op stapten. Hoewel het weer in de omgeving van Khao Sok nog wat wisselvallig was hebben wij het enorm getroffen, de hele dag droog maar wel bewolkt. Dit veranderde echter niets aan de ervaring: wauw, wat een prachtige omgeving en wat een geweldige boottour!
Na de middaglunch kregen we de tijd om even te zwemmen en te kajakken over het prachtige meer, waarna we met een bezoekje aan een voormalige diamantengrot en het beklimmen van een prachtige ‘sticky’ waterval teruggevaren zijn.
Omdat we er voor gekozen hadden om Khao Sok voor twee dagen te bezoeken, boekten we voor de volgende dag een Jungle Track om met gids door de jungle te hiken. Gewaarschuwd voor bloedzuigers en andere insecten hadden we beiden een lang broek en lange mouwen aangedaan. Nou, dat hebben we geweten – onze kleding kon door de enorme luchtvochtigheid direct na de hike naar de Laundry Service 🙂
Verder was deze hike niet bijzonder indrukwekkend, we hebben inmiddels mooiere gebieden gezien (waaronder onze hike in de buurt van Ao Nang, waarover later meer), maar ook onze gids viel een beetje tegen. We weten nu dat er in Khao Sok National Park veel bamboeplanten en lianen zijn, maar meer kon de beste man in het Engels niet uitbrengen. Mocht je dus ooit zelf van plan zijn om door de jungle van Khao Sok te hiken, is ons advies om dit gewoon zelfstandig te doen!
Zoals we in het begin van dit berichtje al schreven zitten we inmiddels in Krabi, of beter gezegd Ao Nang. Hier zitten we een paar dagen voordat we via een transfer op Bangkok naar Chiang Mai gaan voor onder andere het lampionnenfestival Yi Peng. Wat we allemaal beleven in Krabi/Ao Nang, dat komt in een weer een volgend bericht!
Groetjes,
R&R
-
Eerste week voorbij
Nadat we zijn geland op Surat Thani, de backpacks van de lopende band hadden geraapt, zijn we op zoek gegaan naar vervoer naar het dorpje Donsak. Hiervandaan vertrekt de ferry naar Koh Phanang. Na een korte onderhandeling met een bijzonder gebekte Thai stappen we samen met een Fransman en een jongen uit Laos, waarmee we de Taxi konden delen, in. De rijstijl van deze taxichauffeur was nogal wild – hij sorteerde bij elk stoplicht volledig door naar voren op de vluchtstrook, vervolgens sloeg hij linksaf, maakte een u-turn en nog een keer linksaf, om daarmee de stoplichten te omzeilen. En dit was slechts één van zijn trucjes om de reistijd te verkorten 🙂
Aangekomen bij ons hutje, schoven we aan bij het naastgelegen eettentje, waar we enorm in de watten gelegd werden door een enthousiast gezin. Toen ze erachter kwamen dat ik jarig was, haalde ze spontaan een taartje en speelde ze een birthdayremix op youtube af. Nadat we een nachtje heerlijk geslapen hadden, wandelde we de volgende dag naar de ferry om te vertrekken naar Koh Phangan. Ideaal!
Na 2,5 uur lezen op de boot, kwamen we aan in de haven en helaas regende het behoorlijk. Met de songthaew (een auto met twee banken in de laadklep) door naar ons verblijf voor de aankomende 3 dagen: een leuk houten hutje boven op een heuvel, met onderstaand uitzicht over de baai.
Helaas is het regenseizoen wat verlengd in het zuiden van Thailand (klimaatverandering?) dus brachten we naast tijd op de scooter veel tijd lezend door. Het eiland is enorm groen en er zijn heel veel mooie stranden. Gek genoeg is het erg rustig qua aantal toeristen, maar dat zal in het hoogseizoen – tijdens de full moon party’s – wel anders zijn. Om te scooteren is het perfect, mooie wegen en weinig verkeer.
Na drie nachtjes zijn we verhuisd naar de andere kant van het eiland en zijn we terecht gekomen bij ‘The Hill Village’. Mocht je ooit nog op Koh Phanang komen, begin hier! We werden erg hartelijk ontvangen en daarnaast is dit kleinschalige familie-resort prachtig! Om nog maar te zwijgen over het uitzicht vanuit het zwembad.
De dag startte vandaag prachtig, volle bak zon dus besloten we na het ontbijt naar het bekende Bottle Beach viewpoint te gaan. Dit was toch wel het hoogtepunt van Koh Phanang so far.
Het eerste weekje zit er alweer bijna op, net als ons verblijf op Koh Phanang. Morgen reizen we terug richting de pier en beginnen we donderdag aan onze trip naar Khao Sok.
Groetjes,
R&R
-
En doorrrrr!
Hoe zat dat ook alweer met een jetlag? Een verstoord slaapritme ofzo toch? We werden woensdagochtend om 11.30u wakker nadat we met moeite 20.30u gehaald hadden. Omdat we het ontbijt gemist hadden zijn we neergeploft bij een klein en idyllisch tentje twee straten verderop genaamd ‘Hungry bar’. Nou honger hadden we daarna zeker nog 🙂
Vanaf daar vervolgde we onze weg naar de Wat Arun. Eén van Bangkok’s bekendste tempels gelegen aan de rivier de Chao Phraya. We gingen dan ook met de riviertaxi. Even oefenen weer, zo kregen we de eerste keer een tourist ticket aangesmeerd (welbekende ‘blauwe vlag’) terwijl je ook helemaal prima (misschien zelfs wel sneller) met de reguliere watertaxi over kunt steken (de ‘oranje vlag’) – en dat scheelt maar liefst de helft! Hoewel we allebei al eens bij de Wat Arun geweest zijn, was er van Ruben’s bezoek geen fotobewijs – dus op naar deze mooie tempel om het samen vast te leggen.
Aan het einde van de middag maakten wij ons klaar om naar het Riva Arun Restaurant te gaan, waar Rian voor haar verjaardag een feestelijk maal cadeau gekregen had van haar schoonvader. De setting was chique en we hadden fantastisch uitzicht over de eerder genoemde rivier en de prachtig verlichte Wat Arun.
Met onze goed gevulde buikjes liepen we een rondje over de Khaosan Road en de Ram Buttri Aly. De eerst genoemde straat is nogal een bijzondere ervaring. Als toerist wordt je iedere meter aangesproken door irritante verkopers die je of een club in willen trekken, wiet willen verkopen of je aan de lachgas willen helpen. Het tempo iets verhoogt dus en snel naar de Ram Buttri Aly. Hier even genoten van een biertje en toen was de dag alweer voorbij! Ja dat krijg je als je zo lang slaapt 🙂
9 november – Rian is jarig! Helaas gaan we dat vandaag niet uitgebreid vieren, want we maken er een reisdagje van. Na een heerlijk ontbijtje stap 3 in het verkrijgen van een drone-vlieg-vergunning maar eens proberen te regelen. Hier had Ruben vanuit Nederland het benodigde voorwerk al voor gedaan (droneverzekering, formele toestemming van de Thaise luchtvaartautoriteit) en dat ging niet vanzelf – maar op z’n Thais. De laatste stap: 214 Bath (5,63 €) storten bij een Thaise Bank. Drie banken verder zaten we blijkbaar bij de goede en werden we vriendelijk geholpen. Nu kunnen we eindelijk dronen zonder het risico op 1-5 jaar gevangenisstraf 🙂
Daarna door naar het voormalig internationale vliegveld van Thailand waar we op onze vlucht wachten richting Surat Thani om van daaruit door te gaan naar het eiland Koh Phanang.
Groetjes,
R&R