Nadat we zijn geland op Surat Thani, de backpacks van de lopende band hadden geraapt, zijn we op zoek gegaan naar vervoer naar het dorpje Donsak. Hiervandaan vertrekt de ferry naar Koh Phanang. Na een korte onderhandeling met een bijzonder gebekte Thai stappen we samen met een Fransman en een jongen uit Laos, waarmee we de Taxi konden delen, in. De rijstijl van deze taxichauffeur was nogal wild – hij sorteerde bij elk stoplicht volledig door naar voren op de vluchtstrook, vervolgens sloeg hij linksaf, maakte een u-turn en nog een keer linksaf, om daarmee de stoplichten te omzeilen. En dit was slechts één van zijn trucjes om de reistijd te verkorten 🙂

Aangekomen bij ons hutje, schoven we aan bij het naastgelegen eettentje, waar we enorm in de watten gelegd werden door een enthousiast gezin. Toen ze erachter kwamen dat ik jarig was, haalde ze spontaan een taartje en speelde ze een birthdayremix op youtube af. Nadat we een nachtje heerlijk geslapen hadden, wandelde we de volgende dag naar de ferry om te vertrekken naar Koh Phangan. Ideaal!

Na 2,5 uur lezen op de boot, kwamen we aan in de haven en helaas regende het behoorlijk. Met de songthaew (een auto met twee banken in de laadklep) door naar ons verblijf voor de aankomende 3 dagen: een leuk houten hutje boven op een heuvel, met onderstaand uitzicht over de baai.

Helaas is het regenseizoen wat verlengd in het zuiden van Thailand (klimaatverandering?) dus brachten we naast tijd op de scooter veel tijd lezend door. Het eiland is enorm groen en er zijn heel veel mooie stranden. Gek genoeg is het erg rustig qua aantal toeristen, maar dat zal in het hoogseizoen – tijdens de full moon party’s – wel anders zijn. Om te scooteren is het perfect, mooie wegen en weinig verkeer.

Na drie nachtjes zijn we verhuisd naar de andere kant van het eiland en zijn we terecht gekomen bij ‘The Hill Village’. Mocht je ooit nog op Koh Phanang komen, begin hier! We werden erg hartelijk ontvangen en daarnaast is dit kleinschalige familie-resort prachtig! Om nog maar te zwijgen over het uitzicht vanuit het zwembad.

De dag startte vandaag prachtig, volle bak zon dus besloten we na het ontbijt naar het bekende Bottle Beach viewpoint te gaan. Dit was toch wel het hoogtepunt van Koh Phanang so far.

Het eerste weekje zit er alweer bijna op, net als ons verblijf op Koh Phanang. Morgen reizen we terug richting de pier en beginnen we donderdag aan onze trip naar Khao Sok.

Groetjes,

R&R

Hoe zat dat ook alweer met een jetlag? Een verstoord slaapritme ofzo toch? We werden woensdagochtend om 11.30u wakker nadat we met moeite 20.30u gehaald hadden. Omdat we het ontbijt gemist hadden zijn we neergeploft bij een klein en idyllisch tentje twee straten verderop genaamd ‘Hungry bar’. Nou honger hadden we daarna zeker nog 🙂

Vanaf daar vervolgde we onze weg naar de Wat Arun. Eén van Bangkok’s bekendste tempels gelegen aan de rivier de Chao Phraya. We gingen dan ook met de riviertaxi. Even oefenen weer, zo kregen we de eerste keer een tourist ticket aangesmeerd (welbekende ‘blauwe vlag’) terwijl je ook helemaal prima (misschien zelfs wel sneller) met de reguliere watertaxi over kunt steken (de ‘oranje vlag’) – en dat scheelt maar liefst de helft! Hoewel we allebei al eens bij de Wat Arun geweest zijn, was er van Ruben’s bezoek geen fotobewijs – dus op naar deze mooie tempel om het samen vast te leggen.

Aan het einde van de middag maakten wij ons klaar om naar het Riva Arun Restaurant te gaan, waar Rian voor haar verjaardag een feestelijk maal cadeau gekregen had van haar schoonvader. De setting was chique en we hadden fantastisch uitzicht over de eerder genoemde rivier en de prachtig verlichte Wat Arun.

Met onze goed gevulde buikjes liepen we een rondje over de Khaosan Road en de Ram Buttri Aly. De eerst genoemde straat is nogal een bijzondere ervaring. Als toerist wordt je iedere meter aangesproken door irritante verkopers die je of een club in willen trekken, wiet willen verkopen of je aan de lachgas willen helpen. Het tempo iets verhoogt dus en snel naar de Ram Buttri Aly. Hier even genoten van een biertje en toen was de dag alweer voorbij! Ja dat krijg je als je zo lang slaapt 🙂

9 november – Rian is jarig! Helaas gaan we dat vandaag niet uitgebreid vieren, want we maken er een reisdagje van. Na een heerlijk ontbijtje stap 3 in het verkrijgen van een drone-vlieg-vergunning maar eens proberen te regelen. Hier had Ruben vanuit Nederland het benodigde voorwerk al voor gedaan (droneverzekering, formele toestemming van de Thaise luchtvaartautoriteit) en dat ging niet vanzelf – maar op z’n Thais. De laatste stap: 214 Bath (5,63 €) storten bij een Thaise Bank. Drie banken verder zaten we blijkbaar bij de goede en werden we vriendelijk geholpen. Nu kunnen we eindelijk dronen zonder het risico op 1-5 jaar gevangenisstraf 🙂

Daarna door naar het voormalig internationale vliegveld van Thailand waar we op onze vlucht wachten richting Surat Thani om van daaruit door te gaan naar het eiland Koh Phanang.

Groetjes,

R&R